استدلال ابزاری است برای متقاعد کردن، اما اگر استدلال به متقاعد نمودن مخاطب نیانجامد، مخاطب درباره استدلالگر چه خواهد اندیشید؟ امام جمعه آبیک گفت: "موسیقی حرام است،" در این مدعا چنین مستدل می شود: "زیرا تعادل بین دو عصب سمپاتیک و پاراسمپاتیک را به هم می زند." علمگرایی شریعت پردازان در صورت لزوم می تواند چنین نتیجه ای دهد: "از نظر علمی و شرعی موسیقی حرام است."
"در فرمایشات مراجع عظام تقلید بدون استثنا موسیقی حرام است. دروغ حرام است، سنتی و مدرن آن هم فرقی نمی‌کند مگر اینکه مصحلت‌آمیز باشد ولی موسیقی حرام است و در حرمت آن سنتی و مدرن وجود ندارد، در موسیقی، مصلحت نیز جایگاهی ندارد. در شرع مقدس اسلام، موسیقی چون
برای انسان ضرر و زیان دارد، تحریم شده است." در حالی که تفاوت ابزاری دروغ و موسیقی روشن است، برای دروغ می توان استثنا قائل شد، اما برای موسیقی هیچ استثنایی وجود ندارد؟
"در قرائت قرآن کریم که ثواب بسیاری دارد، تاکید شده که با لحن و صوتی زیبا و عربی خوانده شود یعنی اگر با لحن موسیقی بخوانند، حرام است." بر این اساس «صدای زیبا» «موسیقی» نیست.
"در فرمایشات مراجع عظام تقلید بدون استثنا موسیقی حرام است. دروغ حرام است، سنتی و مدرن آن هم فرقی نمی‌کند مگر اینکه مصحلت‌آمیز باشد ولی موسیقی حرام است و در حرمت آن سنتی و مدرن وجود ندارد، در موسیقی، مصلحت نیز جایگاهی ندارد. در شرع مقدس اسلام، موسیقی چون
برای انسان ضرر و زیان دارد، تحریم شده است." در حالی که تفاوت ابزاری دروغ و موسیقی روشن است، برای دروغ می توان استثنا قائل شد، اما برای موسیقی هیچ استثنایی وجود ندارد؟
"در قرائت قرآن کریم که ثواب بسیاری دارد، تاکید شده که با لحن و صوتی زیبا و عربی خوانده شود یعنی اگر با لحن موسیقی بخوانند، حرام است." بر این اساس «صدای زیبا» «موسیقی» نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر