وقتی اهل قلم کتابخوان نباشند

     از اینکه فقدان آزادی در ایران معاصر نظر جهانیان را جلب می کند می توان بسیار خشنود بود، اما در عین حال خشنود هم نبود. می توان پیشنهاد کرد که دست کم برای پیشنهاد دادن شاید بد نباشد دست کم اهل قلم کتابهای تاریخ ایران را هم بخوانند. در خبر آمده است:
     "116 شاعر و نویسنده غیرایرانی در نامه‌ای سرگشاده به علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی از وی خواستند تا از قدرت خود برای عفوکردن فاطمه اختصاری و مهدی موسوی استفاده کند... این شاعران و نویسندگان که در میان آنها نام برخی برندگان جایزه پولیتزر(معتبرترین جایزه روزنامه‌نگاری امریکا) هم دیده می‌شود در نامه خود..."
     اینکه اهل قلم، فرضا که چنین موجوداتی هنوز وجود داشته باشند، برداشتی از تاریخ مناسبات قدرت خصوصا در ایران معاصر ندارند، البته آنها را از رسالت اهل قلم بودگی مسلوب نمی کند، اما این برداشت را نیز می شاید که اهل قلم اهل کتابخوانی نباشند، شاید وقتشان بیشتر به گفتن و نوشتن چنان می گذرد که زمانی برای کارایی عملی تقاضاهای سیاسی نمانده است! قدرتی، که این اهل قلم از رهبر موجود، به موجب آن با آن و توسط آن خواستار رهایی بخشی می شوند، تاریخی دارد که شاید اگر خوانده می شد دیگر اهل قلم سود بردن از آن را در اجرای عدالت یا تجربه آزادی راهی  نمی جستند. اگر این اهل قلم اعتراضی متوجه دستگاه و رویه های متعارف حقوقی این اقلیم می ساختند، شاید اهل قلم بودنشان بیشتر محفوظ می ماند؛ زیرا باید پرسید مگر از قبیله قلم (!) درجهان همین 116 نفر مانده اند؟ اگر نه، پس چرا دیگران سکوت کرده اند؟ من با آن نامشخص تعداد اهل قلم که دست کم بی آشنایی با تاریخ و اقلیمِ قدرت و مناسبات سکوت کرده اند را به این اهل قلم که از چنان قدرت نامشروعی خواهان آزادی بخشی یا ترحم علّیه چنان تقاضاهای عاجزانه داشته اند، ترجیح می دهم. شاید بتوان گفت که در این تقاضای حقیرانه انگاره های اصلاحی بوده است و همین کافیست، اگر چنین باشد به استناد همان کتابهای تاریخ، روی عدم تحقق چنان مقصود اصلاحی، می توان شرطی تاریخی بست. هرگاه نگاهی به آمارهای حقوق بشری و تناقضات معاصر ایرانی فکنده شوند، هرگز از بخشی از علل با نمودهایش به سبب علیت آن خواستار عدم علیت نمی توان شد. به هر حال از آنجا که از اهل قلم خنده ام میگیرد و نمی توان آزادی بیان اهل و بی اهل قلم را مخدوش کرد، به نگاه در آیند میشودم اول ببینید اساسا زندانیان سیاسی خود تقاضای عفو از مستبدان کرده اند یانه، این کمترین دردصد مطالعه یک رخداد اجتماعی برای پیشنهاد پستانه‌ی بخشش از قدرتهای نامشروع موجود است.

هیچ نظری موجود نیست: