برخی هنوز سگ شما هستند

    برخی، به بیانات نسبتا اندکی متفاوت، سخنانی، مستقیم یا غیر مستقیم، به رهبر جمهوری اسلامی خطاب می سازند که اعتمادالسطنه به ناصرالدین شاه می گفت (شاید حتی او هم این حرف ها را نمی گفت،) "همۀ ما خادمان شما هستیم، تنها شما می توانید ما را به موقعیت های رفیع ارتقا دهید، تنها شما می توانید ما را به اعماق پستی پرتاب کنید، بدون موهبت و بخشش شما ما هیچ هستیم. ما حتی پست تر از سگ هستیم." این هیچ و سگ بودن و اقل از سگ بودن برابرتر است با آن مقامات رفیعه.
    محمد محمدی گلپايگانی، رئيس دفتر رهبر جمهوری اسلامی با بیاناتی از هیچگانگی، گفت "قطعا مخالفت و مبارزه با حکومت اسلامی  در هر لباس و مقامی بدترين منکر است." وقتی که عنوانِ حکومت اسلامی باشد، عجیب نیست از هر واژه دینی در گفتمان اهالی نسبتا ثابت آن استفاده شود. البته معلوم نیست دقیقا قید اطلاق «هر لباس و مقامی» به چه معناست، زیرا مقامات ذی نفع در موقعیت فعلی جمهوری اسلامی (دوستان ایشان) چرا باید با وضعیت انتفاعی خود به مخالفت و مبارزه برخیزند!؟!
برای نشان دادن معنای متن بهتر است در کانتکست برخی سخنان کارشناسان دولتی در همین کشور «مثلا در همین دو روز آخر فقط» نهاده شود؛
     "مصرف و خرید و فروش الکل در جامعه واقعیتی است که نمی‌توان آن را انکار کرد،" یا "بطور میانگین روزانه ۱۶۰۰ پرونده «نزاع منجر به جرح» در مراکز پزشکی قانونی ایران تشکیل می‌شود،"  یا «در قرار دادهای جدید کارگران عسلویه، تسویه حساب مشروط به عدم اعتصاب ذکر شده است» یا "در سال ۹۴ با اضافه شدن ۱۰ شهر دیگر، تعداد شهرهایی که در ایران مشکل «تنش آبی» دارند، به ۵۲۷ شهر رسیده است" یا "رشد سرطان در ایران 10 برابر شده است و ما در مسابقه توسعه سرطان در جهان مقام اول سرطانیزاسیون را کسب کرده ایم" یا «جمعی از روحانیون در نامه به رهبری، زنانی را که خواستار حضور در ورزشگاه ها هستند، هرزه خوانده اند» یا "سدسازی با نا آگاهی یا حماقت کشور را به روزی انداخته که امروز سرزمین در حال خشک شدن است." در چنین زمینه و زمانه ای، اما، این نماینده و رئیس دفتر رهبری با اصرار تمام می گوید:
"چنين حکومتی" [یعنی موقعیتی که در آن منافع خودم، حزبم، رفقا و خانواده م تا جای ممکن برقرار می شود] "بزرگترين معروف در عصر حاضر است." از آن گذشته، او برای روشن نمودن سخن، معتقد شد "مخالفت زبانی و اقدامی با حکومت اسلامی و القای شبهه در اين حکومت از جمله مصاديق منکر است."سوال این است که آیا این وضعیت تناقض آمیز با عنوان «جمهوری اسلامی» جایی هم برای موافقت در آن یافت می شود که بتوان مخالفت نکرد؟!؟ اگر منظور از مخالفت نقد باشد، که این وظیفه شهروندی افراد است که تا می توانند و تا جایی که به حال و آینده جامعه خود متعهدند، مخالفت کنند. اما ما ماندیه ایم دفاع شما (حتی از منافع خودتان) چیست!؟!