برخی نشانه ها مشحون از حقیقت اند؛ اما هر کجا نشانه حقیقت بیشتر تکرار می شود رنجی از فقدان عمومی پذیرش حقیقت در کار است. منصور حقیقت‌پور٬ نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس، گفته "در جمهوری اسلامی «مشکلی در خصوص فعالیت مدنی و آزادی بیان» وجود ندارد." چرا کسی باید فرزند حقیقت نامیده شود؟ و چرا فرزند حقیقت باید حقیقت را در تصاحب انحصار سیاسی داشته باشد؟ چه کسی اینجا سخن می گوید؟ با که سخن می گوید؟ حتی ارسطو هم می دانست در یک کشور استبدادی آزادی وجود دارد و جنس اعلایش هم وجود دارد، اما حتی ارسطو نیز حاکمیت استبدادی را از منظر آزادی مطلق یک فرد یا عده ای در برابر اکثریت نکوهش می کرد. حتی محمود احمدی نژاد نیز درست می گفت که
در ایران آزادی بیان مطلق وجود دارد، از آن جنس اعلایش که در هیچ کجا یافت نمی شود؛ اما آزادی بیان انباشت شده یک فرد و عده ای که از تصاحب بی رویه و نامشروع آزادی بیان اکثریت جامعه فراهم آمده است نیز در سخن احمدی نژاد قابل انکار نبود.
در ایران آزادی بیان مطلق وجود دارد، از آن جنس اعلایش که در هیچ کجا یافت نمی شود؛ اما آزادی بیان انباشت شده یک فرد و عده ای که از تصاحب بی رویه و نامشروع آزادی بیان اکثریت جامعه فراهم آمده است نیز در سخن احمدی نژاد قابل انکار نبود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر