چه کسی آزاد است در باب مسائل کشور سخن گوید؟

علی مطهری گفته است "هر نماینده‌ای آزاد است درباره‌ی همه مسائل کشور اظهارنظر کند"، 1) اگر این سخن یک سخن آرمانی است، کاملتر بود که فراموش نمی کرد "هر ایرانی آزاد است درباره ی همه مسائل کشور اظهار نظر کند". مشکل اینجاست که وقتی به آرمانگویی هم می افتیم، نمی توانیم همه را ببینیم. اگر نمایندگان فعلی نمایندگان اکثریت بودند، چه مشکلی داشت که حق اظهار نظر برای رأی دهندگان اصلی و مشروعیت بخشان نهایی محفوظ بماند؟ 2) اما اگر این سخن آرمانگرایانه نبود، نمایندگان فعلی نمایندگان اکثریت ایرانیان نیستند، و این سخن بنا به موقعیت گفته شده است و چون موقعیت اتفاقا شدیدا انرا نقض می کند باز باید گفت عجیب است که مطهری در این همه سال چطور متوجه اینکه بخشی از سازوکارها و چرخ دنده های نظام سیاسی موجود بوده است، نشده و منطق آن را درک نکرده است. 3) اگر این سخن برای اعتراض و مقاومت در برابر وضعیت موجود از جانب او گفته شده است، اگر
مطهری بر حق همه برای اظهار نظر در مسائل ملی و اساسا همه مسائل تصدیق می نمود چه بسا هم افراد و گروه های بیشتری را به سوی خود جذب می کرد و هم اعتراضش را فراگیرتر می نمود. در هر سه صورت گزاره "هر ایرانی آزاد است درباره ی همه مسائل کشور اظهار نظر کند" بهتر از گزاره "هر نماینده‌ای آزاد است درباره‌ی همه مسائل کشور اظهارنظر کند" است. هر چه باشد صدای مردم، صدای خداست، و نماینده اگر اساسا چنین موجودی وجود داشته باشد باید در صورت اظهار نظر مردم دچار فوبیا نمی شد.

هیچ نظری موجود نیست: